De v(oor)oordelen van een draver die gekoerst heeft

Ikzelf met Romme Eden op de Duitse grasbaan Quackenbruck, 2015

𝙑𝙀𝙀𝙧(𝙀𝙀𝙧)π™™π™šπ™‘π™šπ™£

Je draver heeft een koerscarrière gehad en je leest en hoort om je heen dat dit niet gunstig is. Het galopperen is afgeleerd en ze zijn al stuk gereden.. Klopt dit wel? En hoe zit het nu werkelijk? Deze voor(oor)delen zijn voornamelijk toegespitst op de dravers die gekoerst hebben en wat een koerscarrière nu een beetje inhoud voor diegene die daar nog weinig over wisten.

Tja, vooroordelen, een draver heeft er behoorlijk last van. Die komen ergens vandaan, maar zijn die ook terecht? Ik zal in dit stuk zo nu en dan de vergelijking maken met de opvoeding en opbouw van een ander warmbloed ras, want hieruit kun je goed de verschillen halen en zul je zien, die drafsport mensen, die zijn zo gek nog niet!

Laat ik allereerst zeggen dat ik in het begin ook wat raar de drafsport in rolde, al die nieuwe dingen die we niet kennen in de rijpaarden, dat is even wennen. Maar als je verder kijkt naar het hoe en waarom, is het best logisch.

Laten we bij het begin beginnen, de opvoeding. Dravers worden in fases opgeleid en krijgen ruimschoots de tijd voor hun lichamelijke en mentale groei. Een rijpaard wordt in de opfok gezet en begint op 3 jarige leeftijd aan een intensieve periode, in de drafsport gaat dat anders. Wanneer dravers ongeveer 18 maanden zijn worden ze meestal via de veiling verkocht en komen ze in het najaar bij hun trainer terecht. Langzaam aan maken ze kennis met een longeersingel en een hoofdstelletje, als ze dit probleemloos oppakken worden ze tussen de lijnen gezet, alsof je ment, zonder kar. De trainer loopt erachter en stuurt rondjes in stap over het terrein en later een rondje over de baan. Als dit bevestigt is komt er een trainingssulky achter, de trainer op de kar en een begeleider die met het paard meeloopt aan een lange longeerlijn totdat dit uitgebreid wordt naar zelfstandig een baantje kunnen ronddraven. Na deze periode gaan ze even op rust om vervolgens na die rust verder opgetraind te worden.

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 𝟏
Tot 3 jaar kun je met lichte onbelaste arbeid de pezen en banden versterken, na de leeftijd van 3 jaar zijn deze weke delen niet meer in kwaliteit te verbeteren. Rechtuit over de baan is tevens niet belastend in tegenstelling tot rijden of longeren .
(zie bronvermelding onderaan)

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 𝟐
Dravers zijn dusdanig in kundige handen dat ze braaf en keurig opgevoed zijn, drafsport personeel is goed opgeleid en weten wat ze doen. Aan de hand van schema’s, hartslag metingen en het rijden met een stopwatch zijn de onwikkelingen van een draver goed bij te houden. En als een draver bijna klaar is om te koersen, dan gaat hij een paar keer mee naar de baan, om te oefenen op vreemd terrein. Ze oefenen het reizen, wachten, tussen andere paarden staan enzovoort. Dit gebeurt meestal de eerste keren als de baan geen koersdag heeft, er is dan geen druk of drukte. Daarna neem je hem mee tijdens een koersdag, ze kennen dan de routine en de locatie, er komen dan alleen andere prikkels bij zoals de muziek en de mensen. Pas als dat allemaal bevestigt is en de draver is er klaar voor op mentaal en fysiek vlak, wordt er ingeschreven voor een kwalificatie proef. Dit is een test, waarin de dravers moeten laten zien dat ze gehoorzaam genoeg zijn om veilig te kunnen deelnemen, zowel in het veld tijdens de koers, als achter de auto voor de auto start. Daarnaast moeten ze de afstand binnen een bepaalde tijd afleggen, afhankelijk van de leeftijd en de baan.
Dravers die gekoerst hebben zijn dus gewend aan diverse situaties met menigte, geluiden en objecten.

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 πŸ‘
Galop wordt niet afgeleerd, het wordt enkel niet getraind. (Als jij niet aangemoedigd wordt om te leren huppelen, dan leer je dat ook niet zo snel) Om een draver hard te laten draven, train je steeds stukjes harde draf. Vergelijk het met een spagaat willen leren, als je begint kom je niet zo ver, maar door steeds een beetje te oefenen wordt het steeds makkelijker. Uiteraard wordt deze hard-draven-prikkel niet dagelijks getraind, maar af en toe probeer je het tempo steeds iets te verleggen, zonder te overvragen! Het heeft geen zin ze vermoeid in harde draf te zetten, ze moeten het tenslotte leuk blijven vinden (kijk maar naar dravers in de wei, die trekken zelf ook flinke sprintjes in draf!) Er wordt voor gezorgd dat de draver niet over de grens heen gaat waardoor hij in galop valt

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 πŸ’
Dravers die gekoerst hebben mankeren altijd wel iets of zijn stuk.. Fabel
Als een draver eenmaal een koerscarrière heeft zijn twee dingen heel belangrijk; lichamelijke en mentale gezondheid. Elke koersdraver wordt regelmatig gecheckt door de dierenarts, meestal zijn dit specialisten op het gebied van sportpaarden. Wanneer een draver niet 100% aanvoelt in de koers wordt er direct actie ondernomen; echoscopie van de benen, bloedonderzoek en dergelijke zijn hele gangbare zaken, koersdravers zijn topsporters en zo worden ze ook behandeld. Tevens komen koerspaarden veel buiten, veelal in koppels/kuddes, sommige zelfs 24/7 met schuilstal. En dan te bedenken dat rijpaarden in de hogere klasses amper buiten komen of enkel aan de hand! Nee een rijpaard haalt misschien prima scores als hij niet optimaal is, een draver moet 100% zijn! Anders kun je net zo goed thuisblijven, mentale en fysieke gezondheid worden elke dag heel serieus genomen! Het zijn juist de dravers die de baan niet hebben gehaald waarvan je de oorzaak wilt weten. Geen talent? Niet meewerkend karakter? Blessure gevoelige? Slechte beenstand? Te nerveus of juist te flegmatiek? Vraag een paar mensen die ruim bekend zijn met recreatiedravers en ze zullen je juist de gekoerste exemplaren aanraden!

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 πŸ“
Reden nr 1 van beΓ«indigen koerscarriΓ¨re is ‘op winsom’ staan. De draver is verder nog gezond, maar kan niet meer meekomen op zijn niveau. Hij heeft wΓ©l bewezen talent te hebben, hard beenwerk, gezond gestel en een goede mentale instelling te hebben! Een koersdraver verdient in zijn carriΓ¨re geen punten maar winsom, elke koers valt er geld te winnen en dit wordt telkens bij elkaar geteld tot het winsom bedrag. Aan de hand van de winsom kun je hem inschrijven in koersen. Bijvoorbeeld; op de koersdag heb je een koers tot 2000 winsom en die erboven 4000 winsom, als je paard 3800 heeft verdient moet hij in de tweede. Zo kan een paard steeds in hogere koersen terecht komen, maar zakken kan niet, in de drafsport bestaat er geen recreatieklasse. Een draver kan dus op het punt komen dat hij op winsom staat, hij heeft dan zoveel verdiend dat hij tegen paarden moet lopen die ook in de winsomklasse starten maar beter zijn, dan doe je dus niet meer mee voor de prijzen en is het koersen niet meer rendabel. Ook voor de draver is het dan ook niet bepaald motiverend om nog mee te doet als je achterin het veld eindigt. Op dat punt wordt er dan besloten de draver met ‘pensioen’ te sturen. Ze zijn dan vaak nog top fit en niks staat ze in de weg een mooie nieuwe carriere te beginnen als rijpaard.

π•πŽπŽπ‘(πŽπŽπ‘)𝐃𝐄𝐄𝐋 6
Dravers worden alleen maar linksom gereden, hoor ik vaak. Maar ook dit klopt niet. Welliswaar zijn de meeste koersbanen linksom, in Duitsland en Frankrijk zijn er veel rechtsom koersende banen. Een draver kan op de stal op diverse fasciliteiten getraind worden. Ten eerste de baan, omdat er per dag veel dravers getraind worden op de baan heb je ook hier een soort baanregels, de meeste hanteren, linksom wordt snel gereden aan de binnenkant van de baan, aan de buitenzijde van de baan de ‘kwikkelaars’, de paarden die in rustig tempo de benen strekken of warm lopen. Er zijn ook veel trainers die een strip hebben, dit is een recht zandpad van ongeveer een kilometer waarop intervallen worden gereden, sommige trainers doen dit zelfs in het bos. En tot slot wordt er ook wel gelongeerd of onder het zadel gereden, dat is uiteraard ook gewoon links en rechtsom

Meer weten over mij als Draverspecialist? Je leest het hier *klik*

Bron Paard&Sport Najaar 2018

4 reacties op “De v(oor)oordelen van een draver die gekoerst heeft”

  1. Schitterende blog en eigenlijk heel motiverend om te horen!
    Vaak krijgen we te horen dat onze dravers niet “geschikt” zijn als rijpaard…
    Maar eigenlijk bevestig je mijn gevoel πŸ™‚ Mijn meisje was snel uitgekoerst, maar nu zo een fantastisch rijpaard!

  2. Mooi artikel en duidelijk uitgelegd.Hoop dat mensen die maar van alles roepen over dravers zonder dat ze weten hoe het zit,dit stuk goed gaan lezen en vooral de tekst goed onthouden!Zelf loop ik 55 jaar op de koers,heb bij diverse trainers als vrijwilliger gewerkt en daar naast het uit en snel rijden alle voorkomende werkzaamheden verricht.Dus ik weet wat voor verzorging deze topatleten verdienen en ook krijgen.

  3. Ik heb in 2015 een 14 jarige draver gekocht die internationaal verdienstelijk gekoerst heeft. Wat een paard. We rijden 2x in de week een bosrit van 5 kwartier en doen 1 x wat luchtigs zoals wandelen of longeren. Verder staat hij 24/7 buiten. Stal deed zijn welzijn geen goed. Dat paard wordt over 3 maanden 21. Kerngezond nooit kreupel of wat ook . Gewoon een enorme topper. Tuurlijk heeft hij looplust en kan hij weleens ril zijn. Maar omdat je elkaar goed kent vertrouwt hij mij en ik hem. Heel braaf bij da en smid en alles. Alleen hij bepaald wel zelf door wie hij zich laat vangen. Bij bekenden is dat geen probleem

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Facebook
Instagram
YouTube